Budowa dwuprzęsłowego mostu przy pomocy SMT-1 i podpory PTSM-2. Składany Most Towarzyszący 1 (SMT-1) na podwoziu samochodu Star 660. Podwozie wyposażone było w sześciocylindrowy silnik gaźnikowy S47 o mocy 105 KM zasilanego z dwóch zbiorników paliwa o pojemności 150 l każdy. SMT-1 osiągał prędkość maksymalną 40 km/h. Podwozie przewoziło kratownicowe przęsło o długości 10,5 m i masie 2,9 t. Po ustawieniu umożliwiało ono pokonywanie przeszkód ( strumieni, rowów itp.) o szerokości do 9 m pojazdom kołowym o masie do 11 i gąsienicowym o masie do 40 t. Regulaminowy czas ustawiania przęsła był równy 4-5 minut, jego zdjęcie i załadunek na nosiciela zajmowało wyszkolonej obsłudze 6-10 minut. Przy pomocy podpór PSMT-2 lub improwizowanych podpór drewnianych możliwa była także budowa mostów 2-3 przęsłowych. SMT-1 był obsługiwany przez dwie osoby. Zdjęcie pochodzi z „Wojskowy Przegląd Techniczny 5/1987”.
Polski plakat filmu „Terminator” przetłumaczony jako „Elektroniczny morderca” autorstwa Jakuba Erola. Więcej plakatów poniżej:
Poszukiwacze zaginionej arki, 1981, plakat: Jakub Erol
Czas Apokalipsy, 1980, plakat: Waldemar Swierzy
Obcy – ósmy pasażer Nostromo, 1979, plakat: Jakub Erol
Ojciec Chrzestny, 1973, plakat: Tomasz Rumiński
Szczęki, 1977, plakat: Andrzej Dudziński
Pluton, 1988, plakat: Andrzej Pagowski
Powrót do przyszłości, 1986, plakat: Mieczysław Wasilewski
Ptaki, 1965, plakat: Bronisław Zelek
Taksówkarz, 1978, plakat: Andrzej Klimowski
Powrót Jedi, 1984, plakat: Witold Dybowski
2001 Odyseja Kosmiczna, 1973, plakat: Wiktor Górka
Łowca androidów, 1982, plakat: Michał Książek
Dziecko Rosemary, 1968, plakat: Andrzej Pągowski
Rocky, 1977, plakat: Andrzej Pągowski
Prototypowa Skoda Favorit 783 Coupe. Zarys sylwetki tego auta oraz odmiany hatchback został opracowany we włoskim studio Bertone. Linie nadwozia to dzieło Marca Dechampa, a wnętrze Eugenio Pagliano. Pod względem technicznym Skoda Favorit Coupe, bazowała na odmianie hatchback. Auto nie otrzymało mocniejszej jednostki napędowej i zmodyfikowanego zawieszenia. Decyzja o produkcji seryjnej została najpierw przesunięta w czasie na lata 1991-1993, a następnie anulowana.
Tłumy podczas pielgrzymki Jana Pawła II w Polsce na osiedlu Zaspa w Gdańsku. Wizyta papieża w Gdańsku miała głównie religijno-polityczny wymiar. Władze najbardziej obawiały się mszy świętej odprawionej w Gdańsku, która miała miejsce w dzielnicy Zaspa (na dawnym pasie startowy nieczynnego lotniska). Od początku traktowały ją jako centralne wydarzenie wizyty papieskiej w Trójmieście i jedno z najważniejszych w ciągu całej pielgrzymki. To wtedy do ogromnego ponad milionowego tłumu Papież wypowiedział słynne zdanie: „Nie ma wolności bez solidarności”.
Mężczyzna skazany za pasożytnictwo. Sąd w Lipiecku. W ZSRR każdy obywatel w wieku produkcyjnym miał obowiązek pracy, a niepodejmowanie pracy przez obywatela uznawane było za przestępstwo. Na zdjęciu były kierowca Lipeckiego Teatru Dramatycznego Anatolij Sencow, który nigdzie nie pracował przez około rok i został skazany na piętnaście lat ciężkich robót.
Sowiecki Ekranoplan MD-160 klasy Łuń podczas pierwszych testów. Idea budowy ekranoplanów była prosta. Maszyny tego typu mogły poruszać się z prędkościami zbliżonymi do samolotów, ale równocześnie mogły zabrać znacznie większy ładunek. Dodatkowo, operując zaledwie kilka metrów nad powierzchnią wody, mogły unikać wykrycia przez radary. Łuń miał 83,8 m długości, a rozpiętość skrzydeł wynosił 44 m. Masa maszyny to 286 ton, a maksymalna masa startowa wynosiła 380 ton. Napęd stanowiło 8 silników turbowentylatorowych Kuzniecow NK-87, pozwalających na osiągnięcie prędkości maksymalnej około 550 km/h i przelotowej około 450 km/h. Zasięg ekranoplanu wynosi 2000 km.
Ekranoplany wykorzystywały efekt przypowierzchniowy, polegający na tym, że skrzydła pojazdu lecącego nad ziemią lub wodą, w odległości równej w przybliżeniu połowie długości skrzydła, wytwarzają większą siłę nośną niż podczas lotu na większej wysokości. Uzbrojony był w trzy wyrzutnie rakiet 3M80 Moskit (wystrzał z nich widoczny poniżej). Rakiety tego typu lecą z prędkością Mach 3 na wysokości 20 metrów i mają zasięg około 120 km. Mogły być uzbrojone w głowice atomowe.
Jedyny ukończony egzemplarz Łunia po wycofaniu ze służby niszczeje w Kaspijsku – rosyjskim (Republika Dagestanu) porcie nad Morzem Kaspijskim.
Używamy cookies i podobnych technologii m.in. w celach: świadczenia usług, reklamy, statystyk. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że będą one umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Pamiętaj, że zawsze możesz zmienić te ustawienia. AkceptujPolityka prywatności